domingo, 14 de octubre de 2007

La Ceiba (3)

Increible la excursión de esta mañana en la jungla! A 10 km de nuestro hotel hay una parque natural donde se organizan actividades de aventura. Hemos escogido el combinado caballo-canoping (tirolina). Hemos subido con los caballos un camino muy empinado entre árboles tropicales.
.
Una vez en la cima, hemos bajado en tirolina, o sea suspendidos de unos cables que hay tendidos entre árbol y árbol. Llevábamos un arnés de seguridad y unos guantes muy gruesos que utilizábamos para frenar mediante rozamiento con el cable.
.

Hemos bajado 18 de estos cables, que están a una altura de unos 40 metros sobre el suelo. Uno de ellos es de 1 km de longitud! Ha sido una experiencia alucinante, sobretodo porque yo no había previsto una excursión así. Bajar en picado entre grandes árboles frondosos con las vistas de las islas Cayos Cochinos al fondo y abajo, muy abajo, la jungla de un color verde intenso,ha sido una experiencia fabulosa.
.

Pero eso no es todo. A medio camino hemos parado para sumergirnos en unas aguas termales y darnos un baño de barro.
.

La vuelta al hotel ha sido a caballo. Los monitores nos controlaban poco y me he podido adelantar con mi caballito la mar de contento.

.
Para acabar de redondearlo, he cenado en la azotea del hotel frente al mar mientras veía una puesta de sol de tonos rojizos. Pura vida!

2 comentarios:

bcn dijo...

guapoooo
quina ilu rebre el teu email i el teu nou blog! et seguire desde on estic, Sydney!
no he pogut parar de llegir tota la teva aventura a Honduras, sona genial i amb una mica de riscos no??? i quin riure amb el que escrius i com ho escrius jajaja
genial tio!

et vaig enviar un email fa mlt temps pero no se si el vas rebre o em vas respondre pq no sabia res de tu desde feia temps.
me'n alegro molt de que hagis donat el salt!

jo no se ni com he arribat fins a Australia on em sento molt be, tinc un noviete i estic treballant d'ilegal. Soc feliç i em sento molt be

T'anire seguint guapo! cuida't molt i endavant!!!
per aqui tambe plou, a tu las pluges et persegueixen jajaja

petonsss
ALBERT

ana dijo...

Hoooola!!!
pero cuanto tiempo sin saber donde estabas. Mira que Fernando no nos tiene nada informados. La verdad es que también hemos estado un poco liadillos, te explico: el 20 de octubre tuvimos bodorrio, nuestro, claro está, y te puedes imaginar... Luego lo mejor, el viajecito, a Kenia y Tanzania. Si, quizas un poco típico, pero que quieres de dos biólogos empedernidos? La pena es que este sábado ya estabamos de vuelta, que todo se acaba pronto. Sito a trabajar y yo a seguir con la tesis. Que remedio!!!
Pero veo que tu estás superfeliz. Yo tenía una amiga de Tegucigalpa que vino ha hacer un master a Bcn hace unos cuantos años, pero no se donde para. Según decía ella la ciudad era muy acogedora, y la gente también. De todos modos ten cuidado, vale?. De lo que me alegro es que allí seguro que te alimentan bien. Un besazo.
Ana & Sito